Cherish me with cherries

เมือหน้าร้อนที่ผ่านมา ปีนี้ 2004 ฉันได้มีโอกาสไปเก็บเชอรี่จากสวน ฉันชอบกินเชอรี่แบบที่หลายๆคนรักที่จะกินเชอรี่ ทุกปีฉันจะต้องซื้อเชอรี่กินหลายกิโล การซื้อเชอรี่กินตามร้านค้าในสวิสยังมีราคาแพงมากๆ กิโลหนึ่งตกเป็นสิบฟรังค์ มาปีนี้ฉันโชคดีทีได้ค้นพบสวนของแฮร์มาน ที่อนุญาตให้ฉันได้ไปทำงาน

ฉันได้เห็นต้นเชอรี่ที่ปลูกเรียงราย ออกลูกแดงบ้างดำบ้างเต็มไปหมด ฉันสามารถที่จะหยิบกินจากต้นเท่าไหร่ก็ได้ แถมด้วยการหอบหิ้วกลับมาที่บ้านอีกหลายกิโล ฉันเอามาฝากเพือนบ้าน ฉันเก็บเชอรี่พร้อมกับความรู้ที่ได้จากริต้าและแฮรมาร์ สองคนสามี-ภรรยาที่ใจดีมากๆ

ฉันกับแฮร์มานจะเก็บเชอรี่ไปให้ริต้าคัดเอาลูกที่ได้คุณภาพเพื่อส่งขายตามทีคนสั่ง การเก็บเชอรีก็ต้องใช้บันไดที่สูงมากๆปีนขึ้นไป ฉันไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะได้ปีนอะไรที่สูงแบบนี้มาก่อนในชีวิต ปีนครั้งแรกก็กลัวและตื่นเต้น พอปีนครั้งต่อมาก็กลายเป็นสนุก จนไม่อยากเลิก จนเลยมาถึงคิดได้ว่า จูลล์ควรจะได้มาปีนแบบฉันบ้าง เธอคงจะเหนือยและเบื่อกับการปีนขึ้นลงของเมาท์และนิ้วชี้บนหน้าจอคอมพิวเตอร์ ไฉนเลย ต้องลากมาลองปีนเก็บเชอรี่ด้วยกัน เธอปีนจนไม่อยากกลับบ้าน มีการบอกว่าอยากลาออกจากงานมาเป็นคนเก็บเชอรี่ บอกว่าอิจฉาฉันที่ได้ทำงานมีความสุข

ผู้คนเดินผ่านไปมาสวนเชอรี่นั้นต่างก็มองเรามาแบบสนุกสนาน เพราะฉันเป็นผู้หญิง แถมด้วยหน้าเอเชีย แบบไท้ยไทย มาปีนบันได้เก็บลูกเชอรี่ทั้งวัน เด็กๆ ก็แวะเวียนกันมายืนดูฉันพร้อมกับยิ้มอายๆ เมือตอนฉันโยนลูกเชอรี่ใส่หัว

คาร์ล เวเร่ หัวหน้าจูลล์และเป็นลูกพี่ลูกน้องของแฮรมาน เวเร่ก็แวะมาดูจูลล์เก็บเชอรี่ด้วย ไม่แปลกได้ยังไง ก็ทั้งอังกฤษและไทยมาปีนบันไดเก็บเชอรีที่สวิสเซอร์แลนด์ แสดงให้เห็นถึงการผสมผสานทางวัฒนธรรมของชาวโลกในทางที่ดีไม่ใช่เหรอ

ท้ายสุดฉันได้ เหล้าเชอรี่สีใสกับเชอรี่มาเป็นค่าแรง อร่อย สนุก และมีความสุขที่สุดที่ได้มาเก็บเชอรี่ที่สวน


จูลล์เก็บเชอรี่ใส่ตะกร้า

ฉันอยู่ใต้ต้นเชอรี่

ค่าแรงงานของฉันและจูลล์ เป็นเงินและเหล้าเชอรี่ที่กินแล้วเมาแน่นอน อีกอันเป็นผลิตภัณฑ์เหล้ารัมแอนด์เชอรี่จากฝีมือฉัน

เชอรี่บนกิ่งที่ยังไม่ถูกเก็บ สวยจนไม่น่าเก็บ

เชอรี่ในถังรอวันกลายเป็นเหล้าเชอรี่ หรือ Kirsch